Voor verwijzers

Muziektherapie is een behandelvorm gebaseerd op psychotherapeutische stromingen en practice based en evidence based bevindingen, waarbij het medium muziek binnen een therapeutische relatie ingezet wordt om aan doelen te werken die worden afgestemd op de cliënt(en). Deze doelen liggen op fysiek, cognitief, communicatief, emotioneel, sociaal en/of gedragsmatig gebied, met de intentie om ontwikkeling, stabilisatie, acceptatie en/of verandering te weeg te brengen en te laten beklijven.

Muziek activeert gelijktijdig verschillende hersengebieden. Deze verschillende hersengebieden vormen samen een gespecialiseerd netwerk bestaande uit frontale, temporale en pariëtale hersengebieden. Dit netwerk van verschillende hersengebieden ondersteund mogelijk de koppeling tussen waarneming (auditief) en motorische acties (been bewegingen, hand/arm bewegingen of stem/articulatie) [1]. Het gebruik van de juiste muzikale elementen/parameters kan zorgen voor betere controle, coördinatie, kracht of timing van bijvoorbeeld de stem en bewegingen van de arm. Ook kan muziek de koppeling maken tussen waarneming (auditief) en cognitie, waardoor de aandacht, het geheugen en de executieve functies (o.a. planning, keuzes maken, probleem oplossen) worden verbeterd [1]. De overlappende en gescheiden neurale netwerken van muziek en motoriek/cognitie zouden kunnen verklaren waarom muziektherapie een positieve invloed heeft op motorische en cognitieve vaardigheden. Tevens is muziek een non-verbaal medium. Dit maakt muziektherapie uiterst geschikt voor non-verbale interactie en communicatie.

[1] Schlaug, G., Altenmüller, E., & Thaut, M. (2010). Music Listening and Music Making in the Treatment of Neurological Disorders and Impairments (online). Laatst geraadpleegd op 23 november 2013; http://www.musicianbrain.com/papers/Schlaug_Altenmueller_Thaut_MusicPerception_Editorial.pdf